Change is eternity.

ความเปลี่ยนแปลงไม่มีที่สิ้นสุด
ความจริงประการใหญ่ของโลกที่คอยขับเคลื่อนให้ทุกสรรพสิ่งดำเนินไป
เป็นความจริงที่มนุษย์ทุกคนจำเป็นต้องยอมรับและไม่มีอำนาจพอที่จะหยุดยั้ง หรือ หลีกหนี
สิ่งที่พอจะทำได้มีเพียง เผชิญหน้ากับมันและทำใจยอมรับกับความเปลี่ยนแปลงนั้นให้ได้
หากแต่ความเปลี่ยนแปลงมิใช่จะนำมาแต่เพียงความทุกข์โศก บางคราวก็นำความสุขอิ่มเอมมาให้เช่นกัน
เพียงเราไม่ฮึกเหิม ระเริงความสุข และไม่ฟูมฟาย จ่อมจมความโศก
ความเปลี่ยนแปลงนั้นก็จะเป็นเพียงปรากฏการณ์หนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตและผ่านไป เป็นเช่นนี้หมุนวนสลับสับเปลี่ยน
จนกว่าวาระสุดท้ายของชีวิตมาถึง..

Talk together

ทุกครั้งที่ได้คุยกัน 3 คน พ่อ แม่ ลูก (แม้น้องจะยังมีผนังบางๆของท้องแม่กั้นอยู่) มันรู้สึกได้กับความสุขอย่างประหลาด
ยิ้มได้ทั้งที่อีกอารมณ์หนึ่งต้องกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหล
ความจริง เราก็คุยกันเรื่องทั่วไป วันนี้ทำอะไรกันมา, จะชวนกันไปทำไรดี
ไม่ต้องมีคำว่ารัก ไม่ต้องบอกว่าคิดถึง แต่ความหมายของคำเหล่านั้นได้แทรกซึมอยู่ในถ้อยคำสนทนาธรรมดาๆนั้นเอง
เมื่อคืนพ่อชวนน้องเรียนเปียโน น้องคงชอบเลยแตะมือกับพ่อเหมือนเป็นการสัญญากัน
รู้ไม๊พ่อดีใจ ยิ้มแก้มปริ เพราะพยายามอยู่นานกว่าจะได้คุยโต้ตอบกับหนูได้แบบนี้
แม่ซะอีกที่อยู่กับน้องตลอดแต่ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ แม่ขอโทษนะคะ
แต่การที่เราไม่ค่อยได้คุยกัน ไม่ได้หมายความว่าแม่รักน้องน้อยเลย ตรงกันข้าม แม่รักน้องมาก มากจนไม่อยากจะเอาเรื่องน่ากังวลของแม่ไปเล่าให้น้องฟัง เข้าใจแม่นะคะ น้องเซน
ถ้าวันไหนอารมณ์ดีน้องก็จะได้ยินเสียงแม่ร้องเพลงใช่ไม๊ละจ๊ะ

Some problem cannot solve by itself

ชีวิตต้องพบพานสารพันปัญหา ทั้งหนักเบา
บางครั้งเราเพียงใช้เวลากับบางปัญหาก็สามารถช่วยคลี่คลายไปได้
แต่งบางปัญหาที่เป็นปัญหาที่เราติดอยู่กับความคิดของตัวเอง
ย่อมไม่สามารถถูกแก้ได้ด้วยเวลา
บางครั้งเวลาทำให้อะไรหลายๆอย่างแย่ลงด้วยซ้ำ
เมื่อเราใช้เวลาในการคิดในสิ่งที่ฟุ้งซ่านอยู่เพียงลำพัง
การหาใครซักคนเป็นผู้รับฟัง รับรู้ถึงอีกมุมมองนึงเป็นอีกทางออก
เพียงคุณหมุนปรับมุมมองโดยมิใช่ถูกครอบงำความคิดด้วยอีกมุมมองหนึ่ง
ก็จะเป็นการดีกว่าที่จะนั่งจมอยู่กับความคิดเก่าๆของตัวเองที่นับวันจะยิ่งเป็นสนิมกัดกินลงไป
ระบายออกมาเถอะ
แม้ว่าจะดูเป็นสิ่งไร้สาระ ไม่มีเหตุผลที่จะไปพล่ามปัญหาบ้าบอให้"คนอื่น"ฟัง
แต่นั่นก็ทำให้ใจได้สบายขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์
อย่าลืม...อย่าเอาความคิดของคนอื่นมาครอบงำ...เท่านั้นพอ

Step Mom

เริ่มต้นด้วยความรัก
ผูกสร้างรวบรวมไว้ซึ่งความผูกพัน
แม้จุดเริ่มต้นไม่งดงามดั่งฝัน
แต่ความสุขไม่ได้ถูกจำกัดเพียงแค่นั้น
การรอคอยหลายครั้งเป็นเรื่องทรมาน
แต่การรอคอยครั้งนี้กลับเต็มไปด้วยความสุข
รอยยิ้มผุดพรายเมื่อสัมผัสถึงกันและกัน
ชีวิตหนึ่งในอีกหนึ่งชีวิต
มีค่ามหาศาลเกินกว่าจะเทียบกับสิ่งใดๆ
"รัก"สุดชีวิตจากผู้หญิงคนหนึ่ง
ได้ส่งผ่านไปแล้วให้หนูน้อยคนนั้น
คนที่ทำให้การรอคอยเปี่ยมด้วยความหมาย
"I knew I love you before I met you."

New begining

เมื่อการเดินทางเพียงลำพังเพื่อค้นหา...สิ่งสำคัญในชีวิต สิ้นสุดลง
การเดินทางเพื่อจุดหมายที่มีร่วมกันพลันเกิดขึ้นโดยมิต้องสร้าง
อุปสรรคเหนื่อยยาก ที่ผ่านพบมาด้วยกันระหว่างการเดินทางนั้น
เหลือคำสอนไว้เสมอ
เพียรเก็บสะสมเป็นประสบการณ์เพื่อรับมือกับทางข้างหน้า
วันนี้ไม่เหงา โดดเดี่ยวอีกต่อไป
มืออุ่นที่ยังคงจับกุมอยู่ คอยฉุดดึงให้กำลังใจเสมอ
ก้าวต่อไป เป็นก้าวที่ต้องการความมั่นคง เพราะไม่ได้เดินเพื่อตัวเองเท่านั้น
ผู้ร่วมเดินทางคนสำคัญรอคอยจุดหมายที่สวยงามอยู่ข้างหน้า
ที่ที่ "เรา" จะไปถึงด้วยกัน

Life is journey.

เมื่อชีวิตคือการเดินทาง
ทุกครั้งที่เจอทางแยก
การจะตัดสินใจเดินไปทางไหนนั้น
ย่อมต็มไปด้วยความเสี่ยง
หากคุณไว้ใจเพื่อนร่วมทาง
คุณก็จะได้รับความอุ่นใจส่วนหนึ่ง
อย่างน้อยคุณก็รู้ว่าคุณไม่เดินมาเพียงลำพัง
แม้ทางนั้นจะนำไปสู่หุบเหวลึก
เมื่อถึงคราวต้องเผชิญโชคชะตา
ก็ยังมีใครอีกคนช่วยคิดแก้ปัญหาร่วมกัน
จับมือ...มองตา...พยักหน้า...เดินเคียงกันไป
เราจะก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่ท้อต่ออุปสรรค
ที่สุดเราจะผ่านพ้นความยากลำบากไปด้วยกัน.

This Moment

ว่างเปล่า...จับมือเธอไว้
เหงาใจ...ดึงเธอเข้ามากอด
เป็นทุกข์...ปลอบโยนให้กำลังใจ
สุขสนุก...แบ่งปันเล่าให้กันฟัง
ตอนนี้...อยู่ใกล้...ใจกลับเหงา
บอกว่ารัก...หมายถึงอะไร?
ทำอะไรไป...ดูเรียกร้องความสนใจ
ชวนพูดคุย...กลับบอกเสียเวลา
ในอ้อมกอด...ยังรู้สึกเหงาไม่คลาย
ไม่เข้าใจ...ฉันกับเธอ..
หยุด...ด้วยอะไรดี??
แยกทาง...คำตอบหรือตัวเลือก??
.......................................

เหงา และเหมือนไม่มีใคร กอดเธอไว้ แต่ยังคงคล้ายตัวคนเดียว
ก็เหงาใจ และคิดถึงไออุ่นจากคนนั้น ที่ฉันไม่แน่ใจ...
"ความเหงาที่ไม่มีใครเข้าใจ" =Crescendo=